បើសង្គ្រាមលោកលើកទី៣ផ្ទុះឡើងថ្ងៃនេះ តើនឹងមានការផ្ទុះឡើងនៅត្រង់កន្លែងណាមុនគេបង្អស់? សេណារីយ៉ូដែលទំនងនឹងកើតឡើងបំផុតគឺជារដ្ឋបាល់ទិកដែលរួមមាន អេស្តូនី ឡាតវី និងលីទុយអានី។ អតីតសមាជិកសហភាពសូវៀតទាំងនេះបានចូលជាសមាជិកណាតូ និងសហភាពអឺរ៉ុបក្នុងឆ្នាំ ២០០៤ ហើយលោកវ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន មានការមិនសប្បាយចិត្តជាខ្លាំងចំពោះការសំរេចចិត្តរបស់វាចាប់តាំងពីពេលនោះមក។ ជាការពិត លោកមានការខកចិត្តចំពោះការប្រកាសឯករាជ្យភាពនៃរដ្ឋបាល់ទិកទាំងនេះចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលពួកគេបានរំដោះខ្លួនចេញពីការកាន់កាប់របស់ទីក្រុងមូស្គូ។ ឥឡូវនេះជាមួយនឹងប្រទេសរុស្ស៊ីទទួលបានការទន្ទ្រានចូលទឹកដីអ៊ុយក្រែន រដ្ឋបាល់ទិកបានក្លាយទៅជាចំណុចកាន់តែក្តៅគគុកនៅក្នុងនយោបាយពិភពលោកច្រើនជាងកាលពីឆ្នាំមុនទៅទៀត ខណៈដែលវិមានក្រឹមឡាំងបានរក្សាទុកផែនការឧបសម្ព័ន្ធសម្ងាត់មួយចំនួន ដូចជាជាមួយប្រទេសបេឡារុស្សយ៉ាងដូច្នោះឯង។ ហើយវាមិនមែននៅក្រៅសំណួរនោះទេដែលថារុស្ស៊ីនឹងប្រើមធ្យោបាយគ្រប់វិធីទាំងអស់ដើម្បីនាំពួកគេត្រឡប់មកក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់ខ្លួនវិញ។ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជារដ្ឋតូចៗទាំងបីនេះមានសារៈសំខាន់ខ្លាំង រហូតដល់លោកពូទីនអាចនឹងហ៊ានប្រថុយកើនឡើងភាពតានតឹងជាមួយលោកខាងលិច? តោះទៅមើលថាហេតុអ្វីបានជាតំបន់អឺរ៉ុបភាគឦសាននេះគឺជាចំណុចចាប់ផ្តើមទំនងនឹងកើតឡើងបំផុតសម្រាប់សង្គ្រាមលោកលើកទី III។
ទោះបីជាមានទំហំតូចក៏ដោយ ក៏ប្រទេសទាំងបីនេះស្ថិតទីតាំងភូមិសាស្រ្តដ៏សំខាន់ដែលធ្វើឲ្យពួកគេក្លាយជាចំណុចក្តៅគគុកនៃភូមិសាស្ត្រនយោបាយ។ រដ្ឋបាល់ទិកគឺជាតំបន់ដែលងាយរងគ្រោះណាស់។ នៅភាគខាងជើង គឺដែនដីអធិបតេយ្យភាពរុស្ស៊ីនៅក្នុងទីក្រុង Saint Petersburg ។ នៅភាគខាងត្បូងគឺជាតំបន់ការពារដ៏រឹងមាំរបស់រុស្ស៊ីនៃទីក្រុង Kaliningrad។ បន្ថែមពីលើអាវុធនុយក្លេអែរយុទ្ធសាស្ត្រមួយចំនួនរបស់រុស្ស៊ី មានទាហានចន្លោះពី១០០,០០០ទៅ២០០,០០០នាក់នៅទីនេះ។ នៅភាគខាងកើតមានរដ្ឋបេឡារុស្ស។ ចាប់ពីឆ្នាំ 2023 រុស្ស៊ីបានដាក់ពង្រាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់ខ្លួនមួយចំនួននៅទីនោះផងដែរ ដែលធ្វើឱ្យមូលដ្ឋានទ័ពសម័យសង្គ្រាមត្រជាក់ដំណើរការឡើងវិញនៅបេឡារុស្សសម្រាប់គោលបំណងនេះ។ រុស្ស៊ីមានទាហានប្រហែល៤.០០០នាក់នៅបេឡារុស្សយោងតាមប្រភពអ៊ុយក្រែន។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ មានទាហាន២០.០០០នាក់បន្ថែមទៀតនៅតាមព្រំដែនរវាងបេឡារុស និងរុស្ស៊ីគិតមកត្រឹមខែមករា ឆ្នាំ2024នេះ។ កងទ័ពទាំងនេះអាចត្រូវបានដាក់ពង្រាយយ៉ាងងាយស្រួលដើម្បីឈ្លានពានប្រទេសអេស្តូនី និងឡាតវីដោយផ្ទាល់ពីទឹកដីរុស្ស៊ី ឬពួកគេអាចត្រូវបានបញ្ជូនតាមរយៈប្រទេសបេឡារុស្ស ដើម្បីទៅវាយលុកប្រទេសលីទុយអានីជាពិសេសនៅតាមបណ្តោយច្រក Suwalki Gap ដែលជាចំណុចទីតាំងភូមិសាស្ត្រងាយរងគ្រោះបំផុតរបស់ណាតូ។
